-
1 αυρα
эп.-ион. αὔρη ἥ1) дуновение, веяние, ветер(ок)(ψυχρή Hom.; ὀπωρινή HH.; εὐκρινέες αὖραι Hes.; ποντιάς Eur.; αὔ. ἀποπνέει Her.; αὔρας καλοῦμεν τὰς ἐξ ὑγροῦ φερομένας ἐκπνοάς Arst.)
2) запах, аромат(θυμιαμάτων αὖραι Arph.)
3) перен. движение, порыв(ψυχᾶς ἄδολοι αὖραι Eur.)
πολέμου μετάτροπος αὔ. Arph. — превратности войны